Van ‘probleemkind’ naar ‘hardlooptalent’

“zien jullie dat iedereen? Met hem zal het nooit wat worden”.

Als puber was ik niet de makkelijkste. Ik was een typisch geval van een ‘probleemkind’. Ik zocht mijn avonturen op straat, had bijna wekelijks ruzie op het voetbalveld en werd een aantal keer geschorst op school. Een leraar zei zelfs tegen mijn klasgenoten, nadat ik uit de les was gestuurd: “Zien jullie dat iedereen? Met hem zal het nooit wat worden”. Ik gaf hem ook nog gelijk, want zo keek ik ook naar mezelf.

Ik weet het nog heel goed. Diezelfde dag moest ik naar de orthodontist om mijn beugel te laten controleren. Ik zat in de bus. Het was een grauwe regenachtige herfstdag. Ik keek naar buiten terwijl ik naar mijn favoriete rapper Fresku luisterde. Ik voelde me ongelukkig, gefrustreerd en nutteloos. Een uitzichtloze situatie voor een jongen die vijftien is.

Niet veel later deed ik, op aandringen van mijn gymleraar mee aan mijn allereerste hardloopwedstrijd. Deze wedstrijd werd georganiseerd door de lokale hardlooplegende, die ook werkzaam is als taxichauffeur. Dezelfde persoon die mijn vechtpartijen op het voetbalveld aanschouwde en mij adviseerde voetbal te laten voor wat het was.

In mijn eerste hardloopwedstrijd eindigde ik op het podium. Dit maakte veel indruk aangezien ik nog nooit een prijs had gewonnen. Op een gegeven moment stond mijn gymleraar met de auto voor mijn deur en zei hij: “Stap in, we gaan je inschrijven bij atletiekvereniging Unitas”. Eenmaal aangesloten bij de atletiekvereniging leerde ik de hardloopsport pas echt kennen. Ik werkte samen met een gepassioneerde clubcoach, leerde teamgenoten kennen en stond voor het eerst aan de start van een Nederlands Kampioenschap. Het vuurtje begon te branden. Ik was geen probleemkind meer, maar een ‘hardlooptalent’.

Mijn moeder zegt wel eens dat hardlopen een ‘godsgeschenk’ is geweest voor mij. Dat geloof ik ook. Hardlopen geeft sturing in mijn leven, tot op de dag van vandaag. Door de sport heb ik mensen leren kennen die ik anders nooit gekend had. Mensen die mij geïnspireerd hebben en mijn leven hebben verrijkt. De sport heeft mij keuzes laten maken die ik anders nooit had gemaakt. Het hardlopen geeft mij rust, plezier en betekenis.

In 2024 zijn de Olympische Spelen in Parijs. Om de volgende stap te zetten in mijn carrière ben ik op zoek naar partners die samen met mij deze weg willen afleggen. Daarom heb ik ‘Project Paris’ gelanceerd. Met als doel sponsoren te vinden die mij willen ondersteunen. Maar ook om mensen te inspireren. Of dit nu vrienden, sporters of bedrijven zijn. Met dit project hoop ik mensen een kijkje te geven in mijn leven als atleet.

Bekijk hier de opties om samen te werken.