Wat ik heb geleerd door te trainen met de groep van Eliud Kipchoge

Afgelopen maart kreeg ik een unieke kans om te trainen met de absolute wereldtop. Na een mindere start van 2022 door een hardnekkige blessure koos ik  samen met mijn coach voor om mijn moraal een ‘boost’ te geven. Ik vertrok naar Kenia om vier weken te trainen in een kamp in Kaptagat. Dit is een boerendorpje op 2500 meter hoogte. De groep waarmee ik trainde bestond uit ongeveer 25 atleten. Veelal wereldtoppers. De meest bekende naam van de groep is toch wel Eliud Kipchoge, de wereldrecordhouder op de marathon en de eerste man ooit die onder de twee uur heeft gelopen. De ervaringen die ik heb opgedaan tijdens dit trainingskamp vergeet ik nooit meer! Daarom deel ik ze graag met jullie!

Wanneer je naar hardlopen op tv kijkt, zie je vaak Kenianen die de dienst uitmaken. Ik hoor je al denken “het heeft vast met genen te maken”. Daar geloof ik zelf niet in. Persoonlijk ben ik er van overtuigd dat de zware leefomstandigheden en de armoede bijdragen aan het succes. De atleten in het kamp grapte wel eens over dat de enige manier om geld te verdienen is: als corrupte politicus of als atleet. Het hardlopen is voor de atleten de enige mogelijkheid om zichzelf en hun familie uit de armoede te tillen. Een mooi voorbeeld: na een van mijn ochtendtrainingen in Kaptagat kom ik een atleet tegen die vol trots door het centrum loopt. Hij heeft kortgeleden een grote marathon in Istanbul gewonnen. Ik feliciteer hem. Tegelijkertijd zie ik een atleet waarmee ik samen heb getraind, maar die niet genoeg geld heeft voor zijn boodschappen. De contrasten zijn enorm.

Het leven in het kamp is primitief. Je doet je behoeftes in een diep gat, wast jezelf met een emmer water en eet dagelijks dezelfde maaltijden. Brood in de ochtend, rijst met bonen als lunch en ugali (een soort harde maïspap met groenten en vlees) in de avond. De meeste atleten in het kamp hebben in de loop van hun carrière genoeg geld verdiend en kunnen rustig een luxe leven leiden. Toch kiezen ze er voor om te leven in het kamp. Omdat ze er heilig van overtuigd zijn dat dit de manier is waardoor ze beter worden. Een bewonderingswaardige manier van leven.

Ondanks de mooie ervaringen, zie ik een kleine kans dat ik nog terugkeer naar het kamp. Ik heb gemerkt dat het mij veel energie kost om aan te passen aan de zware omstandigheden. Toch ben ik als atleet maar ook als mens ontzettend geïnspireerd geraakt. De overvloed aan tijd en rust in het kamp hebben een gunstig effect op mij gehad waardoor mijn trainingen makkelijker aanvoelden. De tijd en rust probeer ik sinds toen ook te integreren in mijn dagelijkste leven. Maar sowieso in al mijn trainingskampen!

Leg jij samen met mij de weg af naar de Olympische Spelen in Parijs? Als atleet zijn trainingskampen cruciaal om je optimaal voor te bereiden op wedstrijden. Als aankomende sponsor krijg jij de kans om jou bedrijf te verbinden met een trainingskamp van mij. Geïnteresseerd? Neem contact op!